Raportowanie do klienta w świetle MIFID II
Dyrektywa wprowadza też zmiany w mechanizmach raportowania korzyści przez banki i inne instytucje finansowe, jakie otrzymują one w związku ze sprzedażą danego produktu. Musi to być zrobione w jasny oraz zrozumiały dla klienta sposób. Dodatkowo banki mają obowiązek przekazywania teraz klientom informacji z zakresu oferowanego doradztwa, a także dotyczących potencjalnego ryzyka.
Co więcej dyrektywa MIFID II dokładnie określa sposób, w jaki ma być to zrobione - czcionka musi mieć taki sam rozmiar, jak w przypadku innych danych o produkcie, a informacja być przedstawiona zrozumiałym językiem. Ma to na celu uniknięcie sytuacji, w których klient zostaje w prowadzony w błąd lub gdy zbyt zawiła terminologia powoduje brak świadomości realnego ryzyka, jakie wiąże się z zakupem danego produktu.
W ramach MIFID II banki powinny też przekazywać cyklicznie aktualizowany raport odpowiedniości, który potwierdza właściwe dopasowanie produktu do klienta, a także uwzględnia osiągane przez niego w związku z tym korzyści.
MIFID II - zmiany w zapisie rozmów z klientem
Zgodnie z MIFID II na bankach spoczywa też obowiązek zapisu wszystkich rozmów z klientami, które mają związek ze sprzedażą produktu lub sporządzania z nich raportów. W praktyce oznacza to konieczność rejestracji wszelkich rozmów telefonicznych oraz archiwizację każdej korespondencji mailowej z klientem. Bank musi poinformować dodatkowo klienta o tym, że komunikacja między nim a doradcą jest rejestrowana, a także o fakcie, że jest ona dostępna do wglądu przez najbliższych pięć lat.
Zgodnie z zapisami MIFID II zmiany dotyczą też komunikacji między przełożonymi a doradcą, jeśli dotyczy ona sprzedaży produktu. Ta także powinna podlegać rejestracji. W przypadku spotkania face to face z klientem, zgodnie z MIFID II, koniecznie jest sporządzanie notatek z każdego spotkania. Powinny znaleźć się w nich data i miejsce spotkania, nazwiska osób biorących w nim udział, niezbędne informacje dotyczące produktu oraz krótki zapis przebiegu spotkania i jego efekt. Raport musi być przygotowany w taki sposób i tak przechowywany, żeby mógł zostać łatwo udostępniony klientowi, gdy zajdzie taka konieczność.
Prezentacja całkowitych kosztów
W ramach MIFID II banki oraz firmy inwestycyjne muszą prezentować klientom pełen zakres kosztów. Oznacza to, że przed dokonaniem zakupu inwestor musi otrzymać estymację rocznego kosztu, jaki wiąże się z nabyciem i utrzymaniem danego produktu. Powinno to być zrobienie w formie kilku scenariuszy: bazowego, pozytywnego i negatywnego.
Dyrektywa MIFID II wymusza też na firmach inwestycyjnych informowanie klientów raz w roku o wszystkich poniesionych przez nich wydatkach oraz tym, w jaki sposób wpływają one na całkowity wynik finansowy inwestycji. Najlepiej, aby takie zestawienie było prezentowane w sposób graficzny, dzięki czemu będzie bardziej zrozumiałe i przejrzyste dla klienta. Powinno zawierać też informację o wynagrodzeniach od osób trzecich, np. funduszy inwestycyjnych, jakie firma otrzymuje w związku ze świadczoną na rzecz klienta usługą.
